„Kim jest ten Piękny Nieznajomy,
Co mnie ciągle urzeka…”
Adoracja, to uwielbienie. Każda adoracja otwiera przed człowiekiem możliwość odkrywania zamysłów Serca Boga, ale też czerpania z niej sił oraz wynagradzania swoją miłością.
Uwielbienie wymaga czasu - wiele czasu, który poświęcimy Panu, aby wyrazić pełen miłości szacunek.
Pragnąc umożliwić wszystkim okazanie Chrystusowi takiego uwielbienia, nasza Wspólnota w każdy czwartek zaprasza do całodziennej adoracji w domowej kaplicy.
Z Panem Jezusem możemy przebywać od porannej Mszy Świętej, aż do wieczornego nabożeństwa rozpoczynającego się o godzinie 17,00 powierzając Mu naszych bliskich, nasze troski, radości i pragnienia.
18 dzień w każdym z kwartałów, to dzień ekspiacji - dzień szczególnej adoracji Najświętszego Sakramentu, ale też dzień oczyszczenia i przywrócenia jedności z Bogiem. W tym roku będzie to 18 dzień maja, sierpnia i listopada. Piękny Nieznajomy obdarza nas wtedy zdrojem łask, przenika nasze serca i pozwala doświadczyć Prawdziwej Miłości, otacza swoją troską każdego i wciąż czeka… Czeka przez cały dzień, a kiedy nadejdzie pora snu i kaplica opustoszeje, możemy spotkać się z Panem sam na sam. Ogarnia nas wtedy wspaniałe uczucie jedności, uczucie najcudowniejsze. Najpiękniejsza rzecz, jaka może spotkać człowieka - trwanie przy Jezusie.
I właśnie wtedy tak bardzo dociera do nas świadomość tego, co napisał anonimowy autor:
„We śnie szedłem brzegiem morza z Panem
oglądając na ekranie nieba całą przeszłość mego życia.
Po każdym z minionych dni zostawały na piasku
dwa ślady: mój i Pana.
Czasem jednak widziałem tylko jeden ślad
odciśnięty w najcięższych dniach mego życia.
I rzekłem:
“Panie postanowiłem iść zawsze z Tobą
przyrzekłeś być zawsze ze mną;
czemu zatem zostawiłeś mnie samego
wtedy, gdy mi było tak ciężko?”
Odrzekł Pan:
“Wiesz synu, że Cię kocham
i nigdy Cię nie opuściłem.
W te dni, gdy widziałeś jeden tylko ślad
ja niosłem Ciebie na moich ramionach.”
Całym sercem dziękuję Ci dzisiaj za wszystko Panie.