Co zawinił, że ostrą koroną
  Jego święte zraniono skronie
  Co zawinił, że drogę swą znaczył
  Krwi kroplami, kroplami, kroplami...
 
  Tak ogromna ilość bombardujących nas zewsząd smutnych i wręcz niebezpiecznych wiadomości sprawiła, że niemal umknął nam fakt, iż właśnie rozpoczęło się czterdziestodniowe przygotowanie do największej chrześcijańskiej uroczystości - Świąt Wielkanocnych. Nastał więc czas pokuty i nawrócenia - Wielki Post. Bardzo nam łatwo narzekać na "takie czasy", twierdząc, że wszystko co wokół się dzieje niedobrego, jest właśnie winą "czasów"... Ale czy na pewno? Czy to nie my - ludzie - te czasy tworzymy? Czy to nie my, coraz bardziej sobie pobłażamy, coraz więcej ponadczasowych prawd i zasad lekceważymy i wiele mamy na swoje usprawiedliwienie? Myślę, że po posypaniu głów popiołem i usłyszeniu słów "Prochem jesteś i w proch się obrócisz" czy też "Nawracajmy się i wierzmy w Ewangelię" warto nam przypomnieć sobie i zacząć na nowo wprowadzać w życie symbole Wielkiego Postu. Symbole jakże ważne i z pewnością owocne, którymi są: modlitwa, jałmużna i post. Maryja w swoich objawieniach niejednokrotnie już wzywała nas do nawrócenia. Spróbujmy może w tym ważnym okresie kończącym się Triduum Wielkanocnym, zrezygnować z przyjemności, a uczestniczyć w nabożeństwach Drogi Krzyżowej czy Gorzkich Żali i błagać wraz z Maryją Jej Syna o odwrócenie od świata wszelkich nieszczęść: wojen, chorób żywiołów...
  I jak apelował w swoim orędziu Ojciec Święty Franciszek:
  "W czynieniu dobra nie ustawajmy!"
 
  Szczęść Boże
  S. Ewa Pollus