„Nie bój się, nie lękaj! Wypłyń na głębię! ”
 
  Jan Paweł II
 
  Już od połowy III wieku, 29 czerwca obchodzona jest wspólna uroczystość Świętych Apostołów Piotra i Pawła, którzy w czasie prześladowania za cesarza Nerona ponieśli śmierć męczeńską w Rzymie. Według podań, Św. Piotr, który nie czuł się godnym ukrzyżowania tak, jak Chrystus, został powieszony na krzyżu głową w dół, natomiast Św. Paweł został ścięty mieczem.
  Św. Piotr - pierwszy Biskup Rzymu otrzymał od Jezusa specjalną władzę, określaną mianem prymatu.
  W uroczystość Świętych Piotra i Pawła, Papież - na znak łączności biskupów ze Stolicą Apostolską - wręcza Metropolitom symbole władzy czyli paliusze, które każdy z Arcybiskupów może założyć podczas uroczystej liturgii tylko na terenie swojej diecezji.
  Jednym z najstarszych polskich kościołów i najstarsza polska katedra, to nasza Bazylika Archikatedralna pod wezwaniem Świętych Apostołów Piotra i Pawła. Od 968 roku znajduje się ona na Ostrowie Tumskim w Poznaniu, gdzie spoczywają pierwsi władcy Polski. Przypuszcza się, że jest to też miejsce Chrztu Mieszka I.
  Święci Piotr i Paweł w swoich ludzkich upadkach odkryli moc Miłosierdzia Bożego, a to dało im nowe życie.
  Z okazji nadchodzącego wspomnienia tych Świętych, spróbujmy może zaczerpnąć z ich doświadczenia i wciąż podnosić się z codziennych upadków oraz modlić się za ich wstawiennictwem o wszelkie łaski potrzebne wszystkim narodom świata ufając, że jak symboliczne posągi stojące w Rzymie: Święty Piotr z kluczami, a Święty Paweł z mieczem, pomogą nam strzec naszej Wiary, bronić w każdej potrzebie i nieszczęściu, a także „wypłynąć na głębię”
 
  Szczęść Boże
  S. Ewa Pollus

  „To nabożeństwo jest ostatnim wysiłkiem Jego miłości i będzie dla ludzi jedynym ratunkiem w ostatnich czasach."
 
  Św. Małgorzata Maria Alacoque 
 
  Przed nami jakże ważne uroczystości. Pierwsza z nich - narodzenie Św. Jana Chrzciciela, który już z łona matki zapowiadał przyjście Zbawiciela. Jest to 24 czerwca, jednak w tym roku ze względu na przypadające akurat zakończenie Oktawy Bożego Ciała, obchodzić je będziemy 23 czerwca. Najbliższy piątek natomiast, to Uroczystość Najświętszego Serca Pana Jezusa. Została ona ustanowiona po mających miejsce w latach 1673 -1675 objawieniach się Chrystusa Świętej Małgorzacie Marii Alacoque. W objawieniach tych Chrystus polecił, by ustanowiono święto ku czci Jego Serca w pierwszy piątek po oktawie Bożego Ciała oraz zachęcił do odprawiania specjalnego nabożeństwa. Wiernym, którzy będą oddawać cześć Boskiemu Sercu obiecał wiele łask - są to tzw. Obietnice Serca Jezusowego. Formalnie uroczystość tę ustanowił Papież Klemens XIII 6 lutego 1765 roku na prośbę biskupów polskich, ale tylko dla Królestwa Polskiego, natomiast Papież Pius IX - 23 sierpnia 1856 roku, ustanowił ją na cały Kościół.
  Postarajmy się zatem uczestnicząc w procesjach i nabożeństwach, piękne te dni przeżyć z należytym szacunkiem i godnością, mając w pamięci słowa naszego Świętego Jana Pawła II:
 
  "To Serce tętni całą niewyczerpaną miłością, która odwiecznie jest w Bogu, tą miłością jest ku nam wciąż otwarte, jak zostało otwarte włócznią setnika na krzyżu"
 
  Szczęść Boże
  S. Ewa Pollus

Zobacz galerię fotografii

  „Jeśliby ktoś was namawiał do czynu, którego popełnić się nie godzi bez uchybienia prawom Bożym i Kościoła, odpowiadajcie: non possumus“
 
  Wydarzenia Wiosny Ludów 1848 roku na terenie Wielkopolski miały wielu naocznych świadków, a jednym z nich był nasz Święty Założyciel. Zostawił On bardzo obszerne wspomnienia o wydarzeniach tamtych dni, jednak myślę, że późniejszy Arcybiskup Warszawski oraz Święty Kościoła Katolickiego nie jest mimo to dostatecznie znany w naszym regionie.
  19 czerwca w Poznańskiej Archikatedrze, pod przewodnictwem Jego Ekscelencji Arcybiskupa Stanisława Gądeckiego odprawiona została uroczysta Msza Święta, podczas której zainaugurowano wspominany niedawno Szlak Świętego Zygmunta Szczęsnego Felińskiego oraz poświęcono tablicę upamiętniającą tego Wielkiego Patriotę. Mieszkający w Mosinie historyk - Pan Wojciech Czeski - który zajmuje się badaniem wielkopolskiego fragmentu życia Św. Zygmunta, podzielił się z zebranymi fragmentami swoich badań, wspominając między innymi o Jego kontaktach z Juliuszem Słowackim. Arcybiskup Gądecki w swojej homilii tak pięknie przedstawił zasługi Św. Zygmunta dla Wielkopolski, że mimo wielu wcześniejszych już obszernych publikacji, z ogromną uwagą wsłuchiwali się w nią zgromadzeni w katedrze kapłani, siostry zakonne oraz wszyscy zaproszeni goście. Po Eucharystii, na placu wokół katedry, uczestniczyliśmy w procesji z relikwiami tego wielkiego bojownika o polskość. Piękne świętowanie zakończyliśmy agapą, w której udział wzięli wszyscy uczestnicy Mszy Świętej, z Arcybiskupem Stanisławem, Matką Generalną Janiną, która niedawno zakończyła swoją kadencję i Matką Prowincjalną Reginą na czele. Radości tego pięknego wydarzenia nie przyćmił nawet wszechobecny skwar, za co dziękujemy Dobremu Bogu. Może nieco zmęczeni, ale bardzo radośni wróciliśmy do domu pamiętając o pięknych słowach i czynach naszego Świętego.
 
  Szczęść Boże
  S. Barbara Borowiak

Zobacz galerię fotografii

  „Nie jest zbrodnią kochać swój naród, bo to jest uczucie wrodzone, jak miłość dziecka do matki. Nie jest winą Polaków, że jako naród mając wspaniałą i bogatą przeszłość historyczną dąży w każdym pokoleniu do wolności i niepodległości. Losy narodów są w ręku Boga i jeśli w zamiarach Bożych godzina wyzwolenia dla Polski wybiła, car nie zdoła pokrzyżować planów Boga.“
 
  Zygmunt Szczęsny Feliński
 
  Powyższy cytat naszego Założyciela możemy znaleźć na okładce broszury pt. „Zygmunt Szczęsny Feliński Przegrany Zwycięzca” wydanej przez Instytut Dziedzictwa Myśli Narodowej. Instytut, powołany w 2020 roku, którego misją jest przede wszystkim „wypełnianie białych plam polskiej pamięci” Broszura została wydana z okazji obchodów Roku Św. Zygmunta Felińskiego, w świetle wydarzeń opisujących Jego życie i świętość, o których wspominałam w mojej poprzedniej notatce. Serdecznie zapraszam do zapoznania się z jej treścią, która z pewnością przypomni o obowiązku miłości Ojczyzny, tak często ostatnio zanikającym. Zachłystujemy się obcymi krajami, chcemy być kosmopolitami - bo to modne i „światowe” - tymczasem jakże aktualne winny być wciąż słowa:
  „Razem z wami szczycę się naszymi starymi polskimi cnotami, szlachetnością synów Polski, ich poświęceniem, odwagą i miłością Ojczyzny”.
 
  Szczęść Boże
  S. Ewa Pollus

  W niedzielę obchodzić będziemy Uroczystość Trójcy Świętej - jakże trudno zrozumieć Jej Tajemnicę…
  Może warto zagłębić się w słowa św. Elżbiety od Trójcy Przenajświętszej z 1904 roku?
  „O Boże mój, Trójco, którą uwielbiam (adoruję), dopomóż mi zapomnieć całą siebie, bym spoczęła w Tobie, nieporuszona i uspokojona, tak jakby moja dusza była już w wieczności. Aby nic nie mogło zakłócić mojego pokoju ani sprawić, bym wyszła z Ciebie, o mój Niezmienny, ale by każda minuta wprowadzała mnie coraz dalej w głębię Twojej Tajemnicy. Uspokój moją duszę, uczyń z niej Twoje niebo, Twoje mieszkanie ukochane i miejsce Twego odpoczynku. Abym tam nigdy nie pozostawiła Ciebie samego, lecz abym tam była całą sobą (całkowicie cała), cała rozbudzona w wierze, cała wielbiąca (adorująca), cała wydana na Twe stwórcze Działanie.
  O mój Chryste ukochany, ukrzyżowany z miłości (przez miłość), chciałabym być oblubienicą dla Twego Serca, chciałabym Cię okryć chwałą, chciałabym Ciebie ukochać… aż do śmierci z [miłości]! Ale czuję moją niemoc i proszę Cię, abyś mnie „okrył Tobą samym”, byś utożsamił moją duszę z wszystkimi poruszeniami Twojej duszy, abyś mnie zanurzył, abyś mnie zagarnął, abyś Sobą mnie zastąpił, aby moje życie było jedynie promieniowaniem Twojego życia. Przybądź do mnie jako Wielbiący (Adorujący), jako Wynagradzający i jako Zbawiciel.
  O Słowo odwieczne, Słowo mego Boga, chcę spędzić me życie na słuchaniu Ciebie, chcę uczynić siebie całkowicie pojętną, by nauczyć się wszystkiego od Ciebie. A następnie, poprzez wszystkie noce, wszystkie pustki, wszystkie niemoce, chcę wpatrywać się w Ciebie i mieszkać w Twoim świetle; O moja Gwiazdo ukochana, zachwyć mnie, abym nie mogła już wyjść z kręgu Twego promieniowania.
  O Ogniu trawiący, Duchu Miłości „zstąp na mnie”, aby w mojej duszy dokonało się jakby wcielenie Słowa: abym była dla Niego dodatkowym człowieczeństwem (nowym, ponawianym), w którym On odnowi całą Swoją Tajemnicę.
  A Ty, o Ojcze, skłoń się ku twemu biednemu stworzonku, „okryj je Swoim cieniem” i dostrzeż w nim jedynie „Umiłowanego, w którym Ty złożyłeś wszystkie Swe upodobania”.
  O moi Trzej, moje Wszystko, moja Szczęśliwości, Samotności nieskończona, Niezmierzoności, w której się gubię, wydaję się Wam jako ofiara (zdobycz). Pogrzebcie się we mnie, abym i ja mogła się pogrzebać w Was, w oczekiwaniu na kontemplowanie w Waszym świetle przepaści Waszych wielkości.”
 
  Szczęść Boże
  S. Ewa Pollus

  W związku z obchodami 200-tnej rocznicy urodzin Św. Zygmunta Szczęsnego Felińskiego, 28 maja 2022 r. uczestniczyłyśmy w pielgrzymce do Sanktuarium Matki Bożej Klewańskiej w Skwierzynie. Obraz Matki Bożej Klewańskiej, który został przewieziony w 1945 roku z Wołynia, to obraz szczególnie związany z okresem młodości Św. Zygmunta Szczęsnego, który w wieku 14 lat w Klewaniu, złożył przed nim warunkowy ślub czystości. Do sanktuarium przybyli licznie: dzieci, młodzież oraz grono Przyjaciół Św. Zygmunta Szczęsnego, aby wspólnie z Siostrami Franciszkankami Rodziny Maryi, dziękować Bogu za dar świętości życia Św. Założyciela.
  W krótkim montażu słowno - muzycznym Siostry Nowicjuszki zaprezentowały życiorys Św. Zygmunta, dotyczący trudnych momentów jego młodości, kształtowania się jego postaw i cnót - szczególnie czystości serca. Następnie odśpiewano uroczyście akatyst ku czci Matki Bożej. Następnie uroczyście wniesiono relikwie Św. Zygmunta Szczęsnego Felińskiego, i nastapiła celebracja Eucharystii. Na zakończenie - idąc w ślady Św. Zygmunta - w Akcie Oddania powierzyliśmy Maryi czystość naszych serc .
  Radość uwielbiania Boga uwieńczona została podczas wspólnej agape w restauracji ,, Bocianie gniazdo”. Ciepły posiłek, występy i niesamowicie serdeczny klimat spotkania sprawiły, że nasze serca biły jednym rytmem radości, miłości i pokoju.
 
  S. Malwina Sztuka