„Kościół zatem to ognisko. W którym spotykają się wszystkie promienie miłości płynące z nieba ku ziemi i z ziemi ku niebu. To widzialne świadectwo rozmiłowania Stwórcy i stworzenia.”
Św. Zygmunt Feliński Pisma
16 września w Dźwiniaczce na terenie Archidiecezji Lwowskiej, odbyło się uroczyste poświęcenie odnowionego kościoła Matki Bożej Anielskiej, a tym samym zamknięto obchody Roku Św. Zygmunta Szczęsnego-Felińskiego, związane z dwusetną rocznicą urodzin Arcybiskupa –Wygnańca.
Św. Zygmunt Szczęsny Feliński po zesłaniu w głąb Rosji, nigdy nie mógł powrócić do Warszawy. Założył zatem w Dźwiniaczce nasze Zgromadzenie, oraz jako duszpasterz ludu wiejskiego, wybudował kościół, który do dziś jest pamiątką po wyjątkowym Patriocie, oraz miejscem modlitwy Polaków i Ukraińców.
Świątynia powstała z inicjatywy przyszłego Świętego, który powracając z carskiego zesłania, osiedlił się w tej małej wsi na ziemi tarnopolskiej. Historia kościoła rozpoczyna się od kaplicy dworskiej Hrabiny Koziebrodzkiej, w której od sierpnia 1883 roku na prośbę i zaproszenie wyżej wspomnianej Hrabiny, Kapelanem został Arcybiskup Zygmunt Szczęsny Feliński. Kaplica dworska była niewielka, stąd też Arcybiskup podjął decyzję budowy kościoła. W 1885 roku sprowadził do Dźwiniaczki Siostry z założonego przez siebie - naszego -Zgromadzenia Zakonnego. Tu też przez wiele lat za życia Arcybiskupa i po jego śmierci działał Nowicjat Zgromadzenia, a rok później, ze względu na zwiększającą się liczbę chcących się uczyć dzieci, rozbudował dom Sióstr. W 1892 również z tego względu został inicjatorem budowy pierwszej szkoły w Dźwiniaczce. W 1893 roku budowa kościoła została rozpoczęta i finansowana pod każdym względem z własnych środków Arcybiskupa, jednak jej dokończenia nie doczekał, bowiem Pan powołał go do siebie. Trumnę z ciałem złożono w grobowcu rodziny Kęszyckich. Po latach zdecydowano o przeniesieniu ciała do Warszawy, a w kościele do którego przeniesiono trumnę z kaplicy grobowej, 31 maja 1920 roku odbyła się uroczystość pożegnalna. Siostry naszego Zgromadzenia z wielkim trudem, jednak dokończyły dzieło rozpoczęte przez Założyciela.
Wspomniane wyżej poświęcenie mogło być zrealizowane właśnie dzięki inicjatywie naszego Zgromadzenia, zatem Siostry Franciszkanki RM z Ukrainy i Polski obok Sióstr Szarych Urszulanek z Kamienia Podolskiego i Sióstr Niepokalanek z Jałowca, wzięły udział w tym niezwykłym wydarzeniu. Matka Janina Kierstan, odwiedzając Kościół w Dźwiniaczce rok po ponownym otwarciu go po ponad 70 letnim zamknięciu zainicjowała jego remont. Jej ogromna miłość do Założyciela, jej przekonanie, że córki są zobowiązane do wszelkich poświęceń oraz wdzięczności dla Ojca sprawiły, że mimo ogromnych, wciąż piętrzących się trudności zdołała wszystko przezwyciężyć i doprowadzić świątynię do należytej świetności. Z niewątpliwą Bożą pomocą, ale również ogromnym zaangażowaniem Ks. Jacka Waligóry z Halicza i Ks. Marka Hułyka z Zaleszczyk, którzy koordynowali toczące się prace i dbali o wszelakie zaopatrzenie ten jakże ważny dla nas kościół znów cieszy się wdzięcznością tamtejszych parafian. Fakt, iż kościół został tak pięknie odrestaurowany, to także zasługa Pani Switłany Michajłowej Kapitanczuk - sprawującej urząd Sołtysa wioski Dźwiniaczka do 2021 roku oraz Pani Olgi Dmytriwnej Biłołus, pełniącej tę rolę obecnie. Obie Panie z ogromną życzliwością wspierały realizację prac.
Niezwykle budującym jest fakt, iż młodzi ludzie - delegaci lokalnej społeczności, pięknymi słowami powitali Arcybiskupa Mieczysława Mokrzyckiego i procesyjnie wprowadzili do świątyni, która nie pomieściła wszystkich wiernych przybyłych na tę uroczystość.
Podczas odbywających się uroczystości Matka Janina powiedziała:
„To czego potrzeba Kościołowi, to wzajemnego otwarcia się. I my tego w Dźwiniaczce, przez te lata, kiedy tutaj pielgrzymowaliśmy, doświadczyliśmy Obok naszego kościoła, wybudowanego przez Zygmunta Szczęsnego Felińskiego, znajduje się cerkiew. I kiedykolwiek spotykaliśmy się, modliliśmy się razem. Wychodziliśmy z cerkwi orszakiem, razem ze wspólnotą cerkiewną i podróżującymi z Polski, przez całą trasę odmawialiśmy różaniec. Po każdej tajemnicy, chór cerkiewny śpiewał pieśń”.
Ks. Jacek Waligóra w rozmowie z reporterem Panem Konstantym Czawaga stwierdził: „Kiedyś siostry Franciszkanki Rodziny Maryi dokończyły budowę kościoła rozpoczętą przez założyciela – św. Zygmunta Szczęsnego Felińskiego. Dzisiaj siostry podniosły z ruin sprofanowaną świątynię. Myślę, że założyciel w niebie cieszy się z dzieła swoich duchowych córek” I my jesteśmy pełne nadziei, że tak właśnie jest. Wracając zaś do tego wspaniałego wydarzenia, mającego miejsce w przededniu liturgicznego wspomnienia Św. Zygmunta… Uroczystej konsekracji świątyni dokonał Arcybiskup Lwowski Mieczysław Mokrzycki. Mszę Świętą w otoczeniu 35 kapłanów współkoncelebrowali Biskup Łucki Witalij Skomarowski, emerytowany Biskup Marian Buczek oraz liczni księża katoliccy obrządku łacińskiego i greckiego. W liturgii wzięli udział miejscowi katolicy obu obrządków oraz pielgrzymi z innych miejscowości Galicji i Wołynia. Kazanie wygłosił Biskup Witalij Skomarowski, na terenie którego diecezji, we wsi Wojutyn koło Łucka na Wołyniu, 1 listopada 1822 r. urodził się przyszły Święty Zygmunt, spędził tu także dzieciństwo i młode lata. Po zakończeniu nabożeństwa Arcybiskup Mokrzycki podziękował naszym Siostrom, Ks. Jackowi Waligórze i Ks. Markowi Hułykowi oraz innym dobrodziejom i robotnikom, którzy podjęli starania o odbudowę świątyni. Nie mogło też zabraknąć modlitwy za Księdza Mykołę Susa - Proboszcza grecko-katolickiej parafii Dźwiniaczki, który niedawno odszedł do domu Ojca, a który dołożył wielu starań, aby kościół Matki Bożej Anielskiej znów stał się miejscem modlitwy.
Po zakończonej liturgii Eucharystii Ksiądz Arcybiskup Mieczysław podziękował wszystkim uczestnikom, ale szczególnie tym osobom, które były bezpośrednio zaangażowane w proces prac remontowych. I tak Medalem Papieża Franciszka zostali obdarowani:
Matka Janina Kierstan, Ks. Dr Jacek Waligóra, Ks. Marek Hułyk, Pani Sołtys Switłana Michałowa Kapitanczuk i Pani Sołtys Dmytriwna Biłołus. W imieniu naszej wieleńskiej wspólnoty serdecznie wszystkim gratulujemy i dziękujemy - Bóg Zapłać.
Jestem pełna nadziei, że udręczona wojną Ukraina błagając każdego dnia o pokój dla siebie i całego świata, znajdzie w Świętym Zygmuncie Patrona i Orędownika.
Szczęść Boże
S. Barbara Borowiak