„Śpiew pochwalny zawodzi, gdy objąć chcę pełnię Twych zmiłowań. Choćbyśmy ofiarowali Ci ody tak liczne, jak ziarnka piasku, o Królu Święty, nie osiągnęlibyśmy nigdy godnej miary tego, co dajesz nam, którzy wołamy do Ciebie: Alleluja”
 
  Dzięki zaproszeniu Ojców Franciszkanów z Wronek mogłyśmy cieszyć się obecnością naszej Matki i Królowej również w czwartek. Tego dnia, przed Jej Obliczem, siedem Sióstr z naszego Domu pod przewodnictwem Siostry Przełożonej zaśpiewało akatyst, wielbiąc swym śpiewem Maryję. Było to dla nas kolejne, ogromne przeżycie, bowiem Kościół napełniony był wiernymi, którzy z wielkim nabożeństwem i powagą słuchali hołdu wyśpiewanego na cześć Częstochowskiej Pani. Myślę, że każdy, kto uczestniczył w spotkaniach z kopią wizerunku Matki Jezusa wskazującej na Syna, jakby mówiła: „uczyńcie wszystko, cokolwiek wam nakaże” w swoim sercu na długo zachowa wspomnienie o chwilach spędzonych we wspólnocie parafialnej i ciepło bijące z zatroskanej, Matczynej Twarzy. I pewno niejedna łza stoczyła się po policzku, kiedy przyszło się rozstać....
 
  Szczęść Boże
  S. Ewa Pollus

  "Tyś piorunochron wzniesion
  u szczytu mej duszy.
  Tyś Deszcz wiosenny zmiłowań
  Pańskich w posusze...
  Godzino łaski w Bożym zegarze
  nie mijaj!
  O Panno Stała... O Panno Wierna,
  Maryja!"
 
  S. Nulla
 
  Tak bardzo chciałoby się powiedzieć „nie mijaj” do godzin spędzonych niedawno w naszej kaplicy przed kopią Wizerunku Najmilszego Gościa. Jednak chwile te minęły, jak wszystko, co na tej ziemi. Matka Boża pojechała do wciąż na Nią oczekujących wiernych, którzy z wielką niecierpliwością i radością przygotowują się do tego niezwykłego wydarzenia. I my miałyśmy to szczęście, aby w ubiegłą niedzielę uczestniczyć w „Wieczorze uwielbienia” u Ojców Franciszkanów we Wronkach, który prowadził Ojciec Rajmund Guzik wraz z Rektorem - Ojcem Hieronimem Stypą. Wszystko, czego wraz z Siostrą Przełożoną i Siostrami uczestniczącymi z nami w tej uroczystej Mszy Świętej doznałyśmy, było niezwykle wzruszające, jednak to, co mnie najbardziej dotknęło, to słowa Ojca Rajmunda: „Opatrzność wstaje wcześniej niż słońce”. Słowa, które stały się dla mnie myślą przewodnią spotkania, ale też każdego rozpoczynającego się dnia. Oprawę muzyczną - piękną i wspaniale podkreślającą modlitewny klimat uroczystości - zapewnił zespół „Chairete” ze Wschowy. Klimat…. Wiele innych jeszcze faktów się na niego złożyło, faktów, na które nie można było nie zwrócić uwagi: ogromna frekwencja wiernych, niezwykłe modlitewne skupienie i totalna cisza, podczas której można było doznać powiewu Ducha Świętego… Wyjechałyśmy wzmocnione rozmową sam na sam z Panem Bogiem, podczas której modliłyśmy się za wszystkich i o wszystko…
  Wrócimy tam w czwartek, aby spotkać się znów z Polski Królową, powierzyć Jej wszystkie sprawy, dziękować, prosić i pożegnać. Z Wronek Wizerunek Najświętszej Panny powędruje do Warszawy, do Świątyni Opatrzności Bożej, aby tam trwać przy Słudze Bożym Stefanie Kardynale Wyszyńskim, podczas jego Beatyfikacji. Kardynale, za którego przyczyną uzdrowiona została Siostra Nulla ze Wspólnoty Sióstr Uczennic Krzyża, której wierszem rozpoczęłam dzisiejsze refleksje. Zakończyć je pragnę urywkiem z twórczości współczesnego poety - Mariana Stanisława Hermaszewskiego:
 
  „A kiedy cisza już nastanie
  Gdy z białej łąki nas wyzbierasz
  Daj w swych ramionach odkwitanie
  Kwiatom na wieczne TU I TERAZ
  Niech w uśmiech Boga się rozwija
  AVE MARIA”
 
  Szczęść Boże
  S. Ewa Pollus