W tak dzisiaj rozpędzonym świecie, w pogoni za jutrzejszym dniem, za czymś, co nam się wydaje najważniejsze, często nie potrafimy już zobaczyć nic wokół siebie...
Czytaj dalejKolejne już święto Patronki Siostry Przełożonej przeżywane w naszej wspólnocie, tradycyjnie rozpoczęte uroczystą mszą świętą w intencji Solenizantki...
cykliczne konferencje dotyczące życia duchowego. W poniedziałek - 28 października, zaszczycił nas swoją obecnością Ojciec Florencjan...
Czytaj dalejDzień ten kojarzy się ze zniczem, grobem bliskich osób, modlitwą i pamięcią o tych, którzy cieszą się już chwałą w Domu Ojca Niebieskiego...
Wiąże się ono z odnalezieniem drzewa Krzyża, na którym umarł Jezus Chrystus, a także wyraża głęboki sens Krzyża w życiu chrześcijanina...
Czytaj dalej
Czteroletni program nawiązuje do 1050-tej rocznicy Chrztu Polski, którą przeżywaliśmy w 2016 r. „Świętowanie tej rocznicy jest ważne, ale nie może być celem samym w sobie” – wyjaśnia abp Stanisław Gądecki, przewodniczący Komisji Duszpasterstwa. „Chcemy, by wspomnienie historycznego wydarzenia o fundamentalnym znaczeniu dla chrześcijaństwa i państwowości na naszej ziemi, jakim było przyjęcie chrztu przez naszych pierwszych władców, stało się impulsem do odnowienia i umocnienia naszej wiary”
Przez ostatnie lata praca duszpasterska skupiała i skupia się wokół następujących haseł: Wierzę w Syna Bożego (2013/2014), Nawróćcie się i wierzcie w Ewangelię (2014/2015), Nowe życie w Chrystusie (2015/2016), Idźcie i głoście (2016/2017), Jesteśmy napełnieni Duchem Świętym (2017/2018). Każdy kolejny rok duszpasterski nawiązuje do znaku symbolizującego liturgię chrztu: świecy, krzyża, wody i białej szaty oraz oleju.
Słowa Ewangelii według świętego Łukasza
(Łk 5, 17-26)
Pewnego dnia, gdy Jezus nauczał, siedzieli tam też faryzeusze i uczeni w Prawie, którzy przyszli ze wszystkich miejscowości Galilei, Judei i z Jeruzalem. a była w Nim moc Pańska, tak że mógł uzdrawiać. Wtem jacyś mężczyźni, niosąc na łożu człowieka, który był sparaliżowany, starali się go wnieść i położyć przed Nim. Nie mogąc w żaden sposób go przenieść z powodu tłumu, weszli na płaski dach i przez powałę spuścili go wraz z łożem na sam środek, przed Jezusa. On, widząc ich wiarę, rzekł: «Człowieku, odpuszczone są ci twoje grzechy». Na to uczeni w Piśmie i faryzeusze poczęli się zastanawiać i mówić: «Kimże on jest, że wypowiada bluźnierstwa? Któż może odpuścić grzechy prócz samego Boga?» Lecz Jezus przejrzał ich myśli i w odpowiedzi na nie rzekł do nich: «Co za myśli nurtują w sercach waszych? Cóż jest łatwiej powiedzieć: „Odpuszczone są ci twoje grzechy”, czy powiedzieć: „Wstań i chodź”? Otóż żebyście wiedzieli, że Syn Człowieczy ma na ziemi władzę odpuszczania grzechów» – rzekł do sparaliżowanego: «Mówię ci, wstań, weź swoje łoże i idź do domu!» I natychmiast wstał wobec nich, wziął łoże, na którym leżał, i poszedł do swego domu, wielbiąc Boga. Wtedy zdumienie ogarnęło wszystkich; wielbili Boga i pełni bojaźni mówili: «Przedziwne rzeczy widzieliśmy dzisiaj».
"Wolny w niewoli i szczęsny w nieszczęściach O, jakże szczytna Twa droga! Radosna służba ubogim braciom I wierność zamiarom Boga."
"Jezus, który przyszedł na ziemię z miłości, oddaje swe życie Ojcu za zbawienie świata. Za wzorem św. Zygmunta Szczęsnego idźmy śladami Chrystusa, z wiarą i miłością pełniąc wolę Bożą."
Laudato si', mi' Signore, per sora nostra Morte corporale, da la quale nullu homo vivente po'skappare. (św. Franciszek z Asyżu)
Najdoskonalszym wzorem świętości dla każdej Siostry jest Maryja, Pokorna Służebnica Pańska. Ojciec Założyciel skłaniał Siostry, by całym sercem i prawdziwie ukochały Najświętszą Maryję, Matkę Jezusa, pragnął, aby była Ona uważana przez nie za idealny wzór do naśladowania. Zachęcał również Siostry do wiernej praktyki cnót Świętej Rodziny, przede wszystkim pokory, prostoty, ubóstwa, pracowitości i bezgranicznego zaufania Opatrzności Bożej. Wymagał od Sióstr nie tylko gotowego i radosnego zachowania przykazań Bożych, ale również rad ewangelicznych, przeżytych jako świadectwo miłości i wierności Jezusowi Chrystusowi.
W pracy apostolskiej Zgromadzenia pierwsze miejsce zajmuje wychowywanie i nauczanie dzieci oraz młodzieży w różnego typu szkołach, przedszkolach, domach dziecka, specjalnych ośrodkach wychowawczych, świetlicach socjoterapeutycznych, warsztatach terapii zajęciowej oraz internatach. Siostry troszczą się o potrzeby materialne i duchowe swoich podopiecznych, a także o ich wychowanie religijne i przystosowanie do życia w społeczeństwie. Codzienną posługą otaczają Siostry chorych, samotnych i osoby starsze, dostrzegając w nich ciepiącego Chrystusa. Pracują w szpitalach, domach pomocy społecznej, domach dziennego pobytu i w domach prywatnych niosąc ulgę w cierpieniach fizycznych i duchowych. Zgodnie z zaleceniem swojego Założyciela zajmują się osobami najbardziej potrzebującymi.
Zgromadzenie Sióstr Franciszkanek RM prowadzi swoje dzieło w ośmiu krajach.
Założyciel pragnął, aby w życiu Zgromadzenia dominował apostolat, uważając go za jeden z najważniejszych swoich celów. Siostry w środowisku gdzie praktykują i wykonują swoje prace, mają wykonywać swoje zadania apostolskie z wytrwałym zaangażowaniem i z zupełnym oddaniem się, nawet za cenę ofiary.
Zapraszamy do obejrzenia naszej galerii zdjęć.
